Puk

Puk 

 

Ras: Working Cocker Spaniel

Geboren: 10 Juli 2004

Kleur: Bruinschimmel met tan

 

Moeder: Kate v.d. Dauwtrapper

Vader: Jopke

 

Onze Puk is helaas in 2015 overleden

26 augustus 2004 is Puk bij ons komen wonen samen met haar zusje Jik.  Eigenlijk was het niet de bedoeling

om 2 pups tegelijk te nemen. We hadden nog nooit honden gehad en waren dus nog onervaren hierin. Toen wij echter moesten gaan kiezen bij de fokker, konden Jaap en ik het niet eens worden. Dus besloten wij in een opwelling om ze allebei te nemen. En dat hebben we geweten hoor! De eerste weken waren best pittig, maar wat zijn we blij dat we dit zo gedaan hebben.  Puk was de ondeugendste van het stel;  gaten graven in de tuin en koekjes  van de tafel pakken. Maar ja,  wordt maar eens boos op dat lieve bruine kopje. Als we gingen wandelen vond ze het leuk  om ballen of takken te apporteren.  Ze was zo goed in het opzoeken van kwijtgeraakte tennisballen, dat medehonden eigenaren regelmatig een beroep op haar deden, want Puk stopte pas met zoeken als ze het gevonden had. Ze was dan zo trots als een pauw.  Tijdens de cursussen die we doorlopen hebben met haar, hebben we veel plezier gehad, zeker met de behendigheid. Vanaf het begin van het parcours tot aan het eind was ze door de opwinding aan het blaffen. Op een gegeven moment kreeg ze tijdens de oefeningen een tennisbal in haar bek om het blaffen te stoppen, maar nee hoor, mevrouwtje ging gewoon door. Met haar zus Jik kon ze ook lekker bekvechten, al moest ze wel dikwijls het onderspit delven. Ongemerkt heeft ze het voor elkaar gekregen dat wij het goed vonden dat ze op de bank kroop, ze kwam bij je zitten om heerlijk met je te kroelen. En dan ben je verkocht.. Zo groeide ze samen met Jik op en waren ze echt een geweldig twee eenheid. Overal kon je ze mee naar toe nemen en paste ze zich makkelijk aan. 

Helaas werd Puk in oktober 2015 ziek, na nooit wat te hebben gemankeerd. Op maandag waren we nog met heel de roedel op het strand wezen wandelen, de volgende dag werd Puk ziek en op vrijdag kregen we te horen dat ze niet meer te redden was. Op die avond hebben we haar moeten laten inslapen. We missen haar lieve en ondeugende smoeltje nog iedere dag.